এই উদ্ভিদৰ মূল প্ৰজাতি জানিবলৈ ১০ প্ৰকাৰৰ ৰসাল গছ

ৰসাল গছ এনেকুৱা উদ্ভিদ যিয়ে পাতত বহুত তৰল পদাৰ্থ ৰাখে, গতিকে ইহঁতক বেছি পানী দিয়াৰ প্ৰয়োজন নহয়। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোক এপাৰ্টমেণ্টৰ ডাৰ্লিং হৈ পৰিল, কেকটিৰ সৈতে বিভ্ৰান্ত হৈ পৰিল। এইবোৰ সঁচাকৈয়ে ৰসাল গছ, কিন্তু সকলোবোৰ কেকটি নহয়। ইয়াৰ পিছত মূল প্ৰকাৰৰ ৰসাল গছবোৰ চাওক আৰু আপুনি কোনবোৰ প্ৰজাতিৰ খেতি কৰিব বিচাৰে সেইটো বাছি লওক!

১. মুকুতাৰ হাৰ (Senecio rowleyanus)

• মূল বৈশিষ্ট্য: এই ধৰণৰ ৰসাল গছৰ দৃশ্যগত ৰূপৰ বাবেই মুকুতাৰ হাৰ বুলি জনা যায়। ৰসাল গছবোৰ তললৈ ওলমি থাকিলে পাতবোৰ পটল বা সেউজীয়া মুকুতাৰ ডোঙাৰ দৰে দেখা যায়। বসন্ত কালত এতিয়াও ডালচেনিৰ গোন্ধ থকা বগা ফুল ওলাব পাৰে।
• আকাৰ: ৫০ চেণ্টিমিটাৰৰ পৰা ১ মিটাৰলৈকে।
• সূৰ্য্যৰ সংস্পৰ্শ: ই পোহৰ লাভ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিন্তু পোহৰ লাভ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ ইয়াৰ ওপৰত সূৰ্য্য পোনপটীয়াকৈ নাপাব।
• পানী দিয়া: নিয়মিতভাৱে আৰু প্ৰচুৰ পৰিমাণে কৰিব লাগিব। এটা পানী দিয়াৰ পৰা আন এটা পানী দিয়াৰ মাজত ছাবষ্ট্ৰেট শুকান হ’ব লাগিব।
• মাটিৰ প্ৰকাৰ: ভালদৰে পানী ওলাই যোৱা আৰু ছিদ্ৰযুক্ত।
• সাৰ: বছৰত দুবাৰকৈ কেঁচুৰ হিউমাছ, কফিৰ গুড়ি বা কণীৰ খোলাৰ আটা দিব লাগে।

সাধাৰণতে মুকুতাৰ হাৰটো ওখ ফুলদানিত ৰখা হয় যাতে পাতবোৰ তললৈ ওলমি থাকে। অৱশ্যে এই ৰসাল গছবিধ কম পাত্ৰত ৰাখিও হাঁহি হাঁহি খেতি কৰিব পাৰি। উদাহৰণ চাওক:সাৰ প্ৰয়োগ কৰা। পৰামৰ্শ দিয়া কথাটো হ’ল তাইক নিজৰ সাৰ বা এন পি কে ১০ ১০ ১০ সাৰ দিব লাগে, মাহত এবাৰহে।

এই ৰসাল প্ৰজাতিৰ অধিক গাঁৱলীয়া ৰূপটো সকলোৰে ৰুচি অনুসৰি নহয়। অৱশ্যে ঘৰখন সজাই সেউজীয়া কৰি তুলিবলৈও ই এক উত্তম বিকল্প। উদাহৰণ চাওক:

জেব্ৰা অন্য উদ্ভিদৰ সৈতেও অতি ভালদৰে মিলি যায় আৰু বাৰীত বা অন্য ৰসাল গছৰ সৈতে ব্যৱস্থাত থাকিলে ভাল।

এই ধৰণৰ উদ্ভিদ অতি বহুমুখী আৰু সেয়েহে ইয়াৰ ইমানবোৰ প্ৰজাতি বেলেগ বেলেগ। আমি ইয়াত দেখুওৱা ১০ প্ৰকাৰৰ ৰসাল গছবোৰ এনে বিকল্প যিবোৰ আপুনি বিশ্লেষণ কৰি সিদ্ধান্ত ল’ব পাৰে যে আপুনি ঘৰত বা আনকি অফিচতো কোনটো পাব বিচাৰে। যদি আপুনি কেৱল এটা প্ৰজাতি বাছি ল’ব নোৱাৰে, তেন্তে ওলমি থকা ৰসাল বাগিচা এখন বনালে কেনেকুৱা হ’ব?

মুকুতাৰ হাৰক ৰোজাৰী বা সেউজীয়া মুকুতা বুলিও কোৱা হয়। নাম যিয়েই নহওক কিয়, এই ৰসাল গছটোৱে ঘৰৰ ভিতৰত আৰু বাহিৰত এক বিশেষ মনোমোহাতা প্ৰদান কৰে।

২. সৰু চৰ্বিযুক্ত ষ্টাৰলেট (Sedum multiceps)

• মূল বৈশিষ্ট্য: ইয়াৰ নলাকাৰ পাত আৰু ফুলৰ বাবে ইয়াক কম চৰ্বিযুক্ত ষ্টাৰলেট বুলি জনা যায় প্ৰজাতিটোৰ। ফুলবোৰ হালধীয়া, তৰা আকৃতিৰ আৰু শৰৎ আৰু শীতকালত দেখা দিব পাৰে।
• আকাৰ: ৫ৰ পৰা ২০ চেণ্টিমিটাৰ উচ্চতা।
• সূৰ্য্যৰ সংস্পৰ্শ: সম্পূৰ্ণ ৰ’দ।
• পানী দিয়া: মাহত এবাৰ বা দুবাৰহে।
• মাটিৰ প্ৰকাৰ: বালিচহীয়া আৰু জৈৱিক পদাৰ্থ যোগ কৰা।
• সাৰ: এন পি কে ১০ ১০ ১০ সাৰেৰে মাহত এবাৰ কৰিব পাৰি।সততে ব্ৰাজিলৰ ঘৰত দেখা যায়। আপোনাৰ ঘৰত এটা ৰাখিলে কেনেকুৱা হ’ব? ইয়াক কেনেকৈ খেতি কৰিব পাৰি পৰ্যবেক্ষণ কৰক:

  মোটা সৰু তৰাটো অতি সৰু আৰু ইয়াক ঘৰৰ বিভিন্ন পৰিৱেশত ৰাখিব পাৰি, যেতিয়ালৈকে ই ৰ’দৰ সংস্পৰ্শত থাকে। যেতিয়া ইয়াৰ শাখা-প্ৰশাখা ফুলদানিবোৰত ওলমি থাকে, তেতিয়া মোহিত নোহোৱা কোনো নাই!

  ৩. হাতীৰ কাণ (Kalanchoe tetraphylla)

  
  • মূল বৈশিষ্ট্য: এই ৰসাল গছজোপা, জনপ্ৰিয় নামটোৱে ইতিমধ্যে কোৱাৰ দৰে, দৃশ্যগতভাৱে হাতীৰ কাণৰ সৈতে মিল খায় . তাই কেইবাজনোৰ পৰা হ’ব পাৰেৰং যেনে পাতল সেউজীয়া, হালধীয়া আৰু ৰঙা। গছজোপাৰ ৰ’দৰ সংস্পৰ্শ অনুসৰি ৰং সংজ্ঞায়িত কৰা হয়।
  • আকাৰ: ৬০ চেণ্টিমিটাৰলৈকে।
  • সূৰ্য্যৰ পোহৰ: সম্পূৰ্ণ ৰ’দ বা আংশিক ছাঁ। যেতিয়া তাই ৰ’দত অধিক সংস্পৰ্শলৈ আহে, তেতিয়া পাতবোৰ ৰঙা ৰং পায়।
  • পানী দিয়া: প্ৰচুৰ, কিন্তু ব্যৱধানত। পানী দিয়াৰ মাজত মাটি শুকাই যাব লাগিব।
  • মাটিৰ প্ৰকাৰ: বালিচহীয়া, পানী ওলাই যাব পৰা আৰু জৈৱিক পদাৰ্থ যোগ কৰা।
  • সাবৰ দিয়া: বসন্তৰ পৰা গ্ৰীষ্মলৈকে কৰিব পাৰি , এন পি কেৰ সৈতে ১০ ১০ ১০ সাৰ ২ লিটাৰ পানীৰ সৈতে মিহলি কৰা।

  হাতী কাণ ঘৰৰ ভিতৰৰ লগতে বাৰীতো পাত্ৰত ভালকৈ গজে। বাসগৃহৰ ভিতৰত আপুনি ইয়াক সৰু সৰু ফুলদানিত ৰাখিব পাৰে যিয়ে ৰসাল গছৰ পাতবোৰ উজ্জ্বল কৰি তোলে। দ্বিতীয় বিকল্পটোত মাটিত শিলগুটি ৰাখিবলৈ বাছি লওক যাতে গছজোপা আৰু অধিক মনোমোহা হয়। উদাহৰণ চাওক:

  See_also: সহজ আৰু আচৰিত বাগিচা এখন পাবলৈ ৭টা সৃষ্টিশীল টিপছ

  যদি আপুনি বিচাৰে, আনকি এই প্ৰজাতিটোক আন ৰসাল উদ্ভিদৰ সৈতে সংযুক্ত কৰাটোও সম্ভৱ, যিবোৰৰ পাত সৰু, হাতীৰ কাণৰ ৰূপটোও উজ্জ্বল কৰি তুলিব পৰা যায়

  ৪. শ্ৰেকৰ কাণ (Crassula ovata Gollum)

  
  • মূল বৈশিষ্ট্য: এই ৰসাল গছৰ আকৃতি অনন্য। ইয়াৰ চুষণ কাপৰ সৈতে নলীকা আকৃতিৰ পাত থাকে, যিবোৰ শিশুৰ চিনেমাৰ বিখ্যাত ৰাক্ষস শ্ৰেকৰ কাণৰ দৰেই দেখা যায়। ৰ ডগাত ৰঙা ৰঙৰ টোন থাকিব পাৰেপাত, বগা বা গোলাপী ফুলৰ উপৰিও।
  • আকাৰ: ৫০ৰ পৰা ৮০ চে.মি. ঠিক হাতীৰ কাণৰ দৰেই এই ৰসাল গছবিধো ৰ’দত অধিক সংস্পৰ্শলৈ আহিলে ডগাবোৰত ৰঙা ৰঙৰ ৰং থাকে।
  • পানী দিয়া: ইয়াৰ মাজত ভালদৰে ব্যৱধান থাকিব লাগিব আৰু ইয়াৰ মাজত মাটি শুকান হৈ থাকিব লাগিব এজনে পানী দি আন এজনে। শীতকালত গছজোপাৰ পাতবোৰ যাতে মৰহি নাযায় তাৰ বাবেহে পানী দিয়াটো বাঞ্ছনীয়।
  • মাটিৰ প্ৰকাৰ: বালিচহীয়া আৰু ভালদৰে পানী নিষ্কাশন কৰা।
  • সাৰ: ভালদৰে ব্যৱধান ৰাখিব লাগিব আৰু ৰেডিমেড সাৰেৰে কৰিব পাৰি, যেনে এন পি কে।

  এই উদ্ভিদৰ বৃদ্ধি লেহেমীয়া, গতিকে আপুনি ৰসাল গছৰ বিভিন্ন পৰ্যায়ৰ সুবিধা ল’ব পাৰে। শ্ৰেকৰ কাণখন বিভিন্ন আকাৰত চাওক:

  See_also: আপোনাৰ বাবে আপোনাৰ বাছি ল'ব পৰাকৈ সকলো ধৰণৰ ২৫ মডেলৰ বিচনা

  যিহেতু শ্ৰেকৰ কাণে সম্পূৰ্ণ ৰ'দ আৰু আধা ছাঁ দুয়োটাতে ভাল কাম কৰে আৰু গছজোপাৰ যত্ন কম, ইয়াক ঘৰৰ ভিতৰত বহুলভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হয় আৰু... এপাৰ্টমেণ্ট। আপোনাৰ সজ্জাত এটা লগোৱাৰ বিষয়ে আপোনাৰ মতামত কি?

  ৫. ভূত উদ্ভিদ (Graptopetalum paraguayense)

  
  • মূল বৈশিষ্ট্য: ভূত উদ্ভিদটোৰ ৰূপ গোলাপৰ দৰে আৰু মেটৰ বাবেই ইয়াৰ নামটো পাইছে গুড়ি যি ইয়াৰ পাতত বহি থাকে। এইটোৱে ৰসালটোক অলপ অশুভ আৰু ভূতৰ দৰে সুৰ দিয়ে। অৱশ্যে ধূলি নোহোৱা হ’বলৈ মাত্ৰ পাতবোৰ চম্ভালি লওক।
  • আকাৰ: ১০ৰ পৰা ২০লৈচেণ্টিমিটাৰ ওখ।
  • ৰ'দৰ সংস্পৰ্শ: আংশিক ছাঁ বা সম্পূৰ্ণ ৰ'দ। প্ৰথম ক্ষেত্ৰত ইহঁত গোলাপী, দ্বিতীয় ক্ষেত্ৰত ইহঁতৰ ধূসৰ আৰু নীলা ৰঙৰ টোন থাকে।
  • পানী দিয়া: মধ্যমীয়া পানী দিয়াটো ভাল, মাটি শুকান হ’লেহে। শীতকালত বিৰল পানী দিয়াটো বাঞ্ছনীয়। দুয়োটা ক্ষেত্ৰতে মাটি তিয়াই নিদিব।
  • মাটিৰ প্ৰকাৰ: পানী নিষ্কাশন কৰিব পৰা, জৈৱিক পদাৰ্থৰে সমৃদ্ধ।
  • সাৰ: বসন্ত আৰু গ্ৰীষ্মকালত প্ৰতি ২০ দিনৰ মূৰে মূৰে ৰসাল গছৰ বাবে উপযোগী ৰেডিমেড সাৰ প্ৰয়োগ কৰিব লাগে।

  ভুত উদ্ভিদটো ওখ ফুলদানিত অতি মনোমোহা, কাৰণ ই এটা বাকী থকা প্ৰজাতি। লগতে তাইৰ আন গছ-গছনিৰ লগত ভালদৰে মিলি যায়। ইয়াক চাওক:

  

  এই ধৰণৰ ৰসাল গছ প্ৰায়ে ঘৰ আৰু এপাৰ্টমেণ্টত পোৱা যায় কাৰণ ইয়াৰ ৰূপৰ মনোমোহাতা, যিটো গোলাপৰ দৰেই, আৰু ৰঙৰ পৰিৱৰ্তন পাতবোৰ।

  ৬. জেড গছ (Crassula ovata)

  
  • মূল বৈশিষ্ট্য: এই ৰসাল গছজোপা দেখাত শ্ৰেকৰ কাণৰ দৰেই, অৱশ্যে ইয়াৰ পাতবোৰে “ চুষণ” গঠন নকৰে কাপ". ইহঁত ডাঠ আৰু জেড সেউজীয়া ৰঙৰ, সেয়েহে এই প্ৰজাতিটোৰ জনপ্ৰিয় নাম। শৰৎ কালত বগা বা গোলাপী ৰঙৰ ফুল ওলাব পাৰে।
  • আকাৰ: ৪০ চেণ্টিমিটাৰৰ পৰা ১.৮ মিটাৰলৈকে।
  • সূৰ্য্যৰ সংস্পৰ্শ: সম্পূৰ্ণ ৰ’দ বা আংশিক ছাঁ।
  • পানী দিয়া: মাটি শুকান হ’লে সপ্তাহত দুবাৰকৈ। শীতত,পৰামৰ্শ দিয়া কথাটো হ'ল কম্পাঙ্ক আৰু অধিক হ্ৰাস কৰা আৰু পানী দিয়াটো কেৱল পাতবোৰ মৰহি যোৱাত বাধা দিবলৈ।
  • মাটিৰ প্ৰকাৰ: ভালদৰে পানী ওলাই যোৱা, বালিচহীয়া আৰু জৈৱিক পদাৰ্থ যোগ কৰা।
  • সাৰ দিয়া: বসন্ত আৰু গ্ৰীষ্মকালত সাৰ বা ৰসাল গছৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট সাৰ ব্যৱহাৰ কৰাটো বাঞ্ছনীয়।

  জেড উদ্ভিদ ফেং ছুইৰ প্ৰতীক হিচাপে সুপৰিচিত। এই শিল্প অনুসৰি ৰসাল গছবোৰে এটা পৰিৱেশ আৰু তাত বাস কৰা ব্যক্তি উভয়ৰে শক্তিৰ মাজত ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিবলৈ সক্ষম হয়। সেয়েহে বহুতে এই প্ৰজাতিটোক ঘৰতে ৰাখিবলৈ বাছি লয়। চাওক:

  

  ঘৰ আৰু এপাৰ্টমেণ্ট সজাবলৈ ইয়াক কিয় বাছি লোৱা হৈছে, সেয়া সত্য যে ই পৰিৱেশক অধিক সুন্দৰ কৰি তোলে!

  ৭. ছোৱালীৰ আঙুলি (Sedum morganianum)

  
  • মূল বৈশিষ্ট্য: ছোৱালীৰ আঙুলি এটা অতি মনোমোহা লকেট ৰসাল। ইয়াৰ পাতবোৰ মাংসল আৰু ফুলবোৰ জোঙা, আৰু ইয়াৰ ৰং বেলেগ বেলেগ। ফুল গোলাপী, হালধীয়া আনকি সেউজীয়াও হ’ব পাৰে।
  • আকাৰ: ৬০ চেণ্টিমিটাৰৰ পৰা ১.২ মিটাৰলৈকে।
  • ৰ'দৰ সংস্পৰ্শ: সম্পূৰ্ণ ৰ'দ বা আংশিক ছাঁ।
  • পানী দিয়া: সময়ে সময়ে আৰু অধিক প্ৰচুৰ পৰিমাণে হ’ব লাগে। ফুলদানিৰ ফুটাবোৰৰ মাজেৰে পানী বৈ যোৱালৈকে মাটি তিয়াই ৰখাটো বাঞ্ছনীয়।
  • মাটিৰ প্ৰকাৰ: উৰ্বৰ আৰু ভালদৰে পানী ওলাই যোৱা।
  • নিষেচন: কেঁচুৰ হিউমাছ বা...10 10 10 10. যদি আপুনি শেষ বিকল্পটো বাছি লয়, তেন্তে পণ্যত উল্লেখ কৰা ব্যৱধানসমূহ সন্মান কৰক।

  প্ৰজাতিটোক সাধাৰণতে rabo-de-burro (Sedum burrito) ৰ সৈতে বিভ্ৰান্ত কৰা হয়, অৱশ্যে পিছৰটোৰ পাত জোঙা নহয়, ঘূৰণীয়া। ছোৱালীজনীৰ আঙুলিটো পেণ্ডিং হৈ থকাৰ বাবে ওখ বা ওলমি থকা ফুলদানিত তাই বিশেষভাৱে মনোমোহা। অৱশ্যে কম পাত্ৰতো ভাল কাম কৰে। উদাহৰণ চাওক:

  

  এই প্ৰজাতিটোৱে বিভিন্ন ধৰণৰ স্থানক অতি ভালদৰে সজাই তোলে। যদি আপুনি আপোনাৰ ঘৰৰ বাবে এই ধৰণৰ ৰসাল গছ বাছি লয়, তেন্তে মনত ৰাখিব যে ইয়াক এনে এটা ফুলদানিত ৰাখিব লাগে য’ত নিষ্কাশনৰ ফুটা বা মাইক্ৰ’ ফুটা থাকে, যেনে মাটিৰ ফুটা।

  ৮. ষ্টোন গোলাপ (Echeveria elegans)

  
  • মূল বৈশিষ্ট্য: মেক্সিকান স্নোবল নামেৰেও জনাজাত ষ্টোন গোলাপ আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় ৰসাল গছৰ ভিতৰত অন্যতম ব্ৰাজিলত। ইয়াৰ ৰূপ ফুলি থকা গোলাপৰ দৰে আৰু ইয়াৰ ৰং বেলেগ বেলেগ, আৰু সেউজীয়া বা ধূসৰ হ’ব পাৰে।
  • আকাৰ: ৫ৰ পৰা ২০ চেণ্টিমিটাৰলৈকে।
  • সূৰ্য্যৰ পোহৰ: অৰ্ধ-ছাঁ। শিলৰ গোলাপটোৱে সূৰ্যৰ পোহৰ লাভ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিন্তু গোটেই দিনটো পোনপটীয়াকৈ নহয়।
  • পানী দিয়া: গ্ৰীষ্মকালত সপ্তাহত এবাৰ আৰু শীতকালত মাহত এবাৰ পানী দিব লাগে।
  • মাটিৰ প্ৰকাৰ: জৈৱিক পদাৰ্থৰে সমৃদ্ধ আৰু ভালদৰে পানী নিষ্কাশন কৰা।
  • সাৰ: প্ৰতি ৪ মাহৰ মূৰে মূৰে কৰিব পাৰি, ৰসাল গছৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট সাৰ ব্যৱহাৰ কৰি।

  যিহেতু ই সৰু, শিলৰ গোলাপটোৱে ঘৰৰ ভিতৰৰ পৰিৱেশ সজাব পাৰে, যেতিয়ালৈকে ই পোহৰযুক্ত খিৰিকীৰ ওচৰত থাকে। ঘৰৰ বাহিৰত গোটেই দিনটো ৰ’দত নাৰাখিবলৈ মনত ৰাখিব লাগিব। ধাৰণা চাওক:

  

  এই ফটোবোৰৰ পিছত শিলৰ গোলাপ কিয় আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় ৰসাল প্ৰজাতিৰ ভিতৰত অন্যতম সেই কথা বুজাবও নালাগে, নহয়নে?

  9 . সূৰ্য্য উদয় (Aptenia cordifolia)

  
  • মূল বৈশিষ্ট্য: এই ক্ৰিপিং ৰসাল গছৰ মূল আকৰ্ষণ নিশ্চিতভাৱে ইয়াৰ ফুল। এইবোৰ সাধাৰণতে বসন্ত কালত দেখা দিয়ে আৰু গ্ৰীষ্মকালতো প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা যায়, আৰু শীতকালতো সহ্য কৰিব পাৰে। ইহঁত সৰু, অতি পাতল আৰু বহুতো পাহি থাকে, যিবোৰ বিভিন্ন ৰঙৰ হ'ব পাৰে, যেনে গোলাপী বা বেঙুনীয়া।
  • আকাৰ: ১৫ চেণ্টিমিটাৰ পৰ্যন্ত উচ্চতা।
  • <১০>ৰ’দৰ সংস্পৰ্শ:<১১> সম্পূৰ্ণ ৰ’দ বা আংশিক ছাঁ। অধিক ফুল পাবলৈ হ’লে সম্পূৰ্ণ ৰ’দত থৈ দিয়াটোৱেই উত্তম কাম।
  • পানী দিয়া: গ্ৰীষ্মকালত মধ্যমীয়া আৰু শীতকালত বিৰল, আটাইতকৈ ঠাণ্ডা বতৰত প্ৰতি ১৫ দিনৰ মূৰে মূৰে হ’ব পাৰে।
  • মাটিৰ প্ৰকাৰ: বালিচহীয়া আৰু জৈৱিক পদাৰ্থৰে সমৃদ্ধ। যদি আপুনি ইয়াক মাটিৰ মাটিত ৰাখিছে তেন্তে শস্যটোৱে কাম কৰিবলৈ বালি আৰু শুকান উপাদান যেনে খোলা যোগ কৰিব লাগিব।
  • সাৰ দিয়া: নিয়মিত সাৰ দিয়াৰ প্ৰয়োজন নাই। অৱশ্যে ফছফৰাছ থকা সাৰ এটাই সহায় কৰিব পাৰেফুলৰ বৃদ্ধি। এই লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ ২ মাহৰ মূৰে মূৰে সাৰ প্ৰয়োগ কৰাটো বাঞ্ছনীয়।

  নিম্ন অৱস্থাত থকাৰ পিছতো পৰিৱেশৰ সজ্জা উন্নত কৰিবলৈ কেইবাঠাইতো ছান গোলাপ পোৱা যায়। কফি টেবুলত হওক বা আনকি ওলমি হওক, তেওঁলোকে সঁচাকৈয়ে ঠাইখিনি অধিক উপভোগ্য কৰি তুলিবলৈ সক্ষম হয়! ইয়াক চাওক:

  

  যদি আপুনি আপোনাৰ ঘৰত সূৰ্য্যৰ গোলাপ এটা পাব বিচাৰে, তেন্তে ইয়াত এটা কৌতুহল আছে: এই ৰসাল গছৰ ফুলবোৰ কেৱল সূৰ্য্যৰ পোহৰ থকাৰ সময়তহে খোল খায়। তাৰ পিছত বন্ধ কৰি দিয়ে। গতিকে, সূৰ্য্যৰ পোহৰেৰে আলোকিত হোৱা ঠাইত ৰাখিবলৈ নাপাহৰিব। <২><৩>১০. জেব্ৰা (Haworthia fasciata)

  • মূল বৈশিষ্ট্য: ৰসাল জেব্ৰাত বগা টিউবাৰকলৰ ৰেখা থাকে, যিবোৰ উফিৰ দৰে দেখা যায়, আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱ দিয়ে পাতৰ সেউজীয়া ৰঙৰ সৈতে বিপৰীতমুখী হ’লে ৰেখাযুক্ত। সেয়েহে তাই জেব্ৰা নামৰ জনপ্ৰিয় নামটো লাভ কৰিছিল। এই প্ৰজাতিৰ আন এক বৈশিষ্ট্য হ’ল ইয়াৰ ডাঠ আৰু জোঙা পাত।
  • আকাৰ: ৫ৰ পৰা ২০ চেণ্টিমিটাৰলৈকে।
  • সূৰ্য্যৰ সংস্পৰ্শ: অৰ্ধ-ছাঁ, কিয়নো প্ৰত্যক্ষ সূৰ্য্যৰ পোহৰে দীৰ্ঘদিন ধৰি জ্বলাব পাৰে।
  • পানী দিয়া: গ্ৰীষ্মকালত নিয়মীয়া আৰু দুৰ্লভ শীতকালত। মনত ৰাখিব কেৱল মাটি তিতিব লাগে আৰু ৰসাল পাতবোৰ নহয়।
  • মাটিৰ প্ৰকাৰ: অতি পানী ওলাই যোৱা আৰু দানাদাৰ।
  • সাৰ: এই ৰসাল গছৰ প্ৰয়োজন প্ৰায়েই নহয়